Sjómenn hjá Einari G. Einarssyni, kaupmanni í Garðhúsum sváfu á vertíðum í gamalli baðstofu sem kölluð var Norður-Gjáhús; voru þar oft um 10 karlmenn og sváfu þeir tveir og tveir í rúmi.
Kvöld eitt var formaðurinn ásamt einum sjómanni sínum og rekkjufélaga lengi niðri í naustum og voru allir sofnaðir er þeir komu heim í sjóbúðina, því að klukkan var langt gengin 12. Þeir kveiktu á borðlampa nálægt rúminu og fóru þegar að hátta. Sjómaðurinn las dálitla stund eins og hann var vanur áður en hann fór að sofa.
Eftir litla stund lagði hann frá sér bókina og ætlaði að slökkva ljósið. Þá heyrði hann að gengið var inn göngin. Þótti honum það undarlegt þar sem þeir höfðu lokað bænum að innanverðu eins og venja var. Svo var hurðin opnuð og inn kom ung stúlka. Gekk hún inn að rúmi þeirra félaga og stansaði þar á gólfinu. Hún var í peysufötum, dökkhærð, með mikið hár og dökk augu, rjóð í kinnum og lagleg.
Sjómanninum fannst þetta kynlegt þar sem hann þekkti hvert mannsbarn í Grindavík en hafði aldrei séð stúlku þessa áður. Hún horfði á sjómennina litla stund, kom síðan aftur og staðnæmdist fyrir framan rúm þeirra og leit á þá einu sinni enn; sá sjómaðurinn greinilega andgufu hennar fyrir ljósið. Að þessu búnu gekk hún til dyra, opnaði hurðina og fór en hallaði henni aftur mjög gætilega.
þá datt sjómanninum í hug að elta hana, rauk þegar fram úr rúminu, setti skó á sig lauslega og fór í skyndi á eftir henni fram göngin. Þegar hann kom til útidyra voru þær lokaðar að innan eins og venjulega. Leitaði hann hennar þá í göngunum, en þar var ekkert að sjá. Fór hann þá út úr bænum og í kring um hann en engin manneskja var sjáanleg.