Mánudagskvöldið 27. júní hélt björgunarskipið Oddur V. Gíslason í nokkuð sérstakan björgunarleiðangur, en verkefni skipsins og áhafnar var að sækja rannsóknardufl frá bandarískri rannsóknarstofnun einar 250 sjómílur sunnan við landið. Í áhöfn í þessari ferð voru 4 björgunarsveitarmenn en mest pláss um borð tóku allar olíutunnurnar sem þurfti að taka með til að tryggja að nægt eldsneyti væri með í för fyrir þessa löngu siglingu.
Alls varð úr rúmlega 500 sjómílna sigling sem tók 50 tíma en Oddur fór um 52 sjómílur út fyrir landhelgina. Siglt var á 11 sml hraða í stað hefðbundinna 14 sml og við það náðist fram um 40% eldsneytissparnaður.
Rannsóknarduflið, sem er um 2 metrar á lengd, var ekki auðfundið, en það gaf upp staðsetningu sína í gegnum gervihnött með um 10 metra skekkju. Það sem aðeins um 1,2% voru eftir á rafhlöðu duflsins var ekki hægt að láta merkið ganga viðstöðulaust. Um 3-4 metra ölduhæð var á svæðinu og því erfitt sjá jafn lítinn hlut og duflið sem marraði í hálfu kafi. Það má því kalla þetta ákveðið björgunarafrek, að finna duflið lengst úti í ballarhafi miðað við þessar aðstæður.
Í duflinu eru margskonar upplýsingar sem safnað hefur verið saman í langan tíma og aðeins er hægt að nálgast með því að hafa duflið undir höndum. Bandarísku rannsóknaraðilarnir eru björgunarsveitinni Þorbirni eflaust mjög þakklátir fyrir þessa vinnu, sem að sveitin fékk að sjálfsögðu greitt fyrir.
Otti Sigmarsson tók meðfylgjandi myndir af Oddi þegar hann kom í land. Myndin af duflinu er af Facebook-síðu björgunarsveitarinnar